.svg){kind=small}
Pre-order mijn rouwbundel
Voor alles is een tijd. "Life is what happens when I'm busy making other plans." is namelijk elke keer zo toepasselijk voor mij. En deze plottwist leidt me nu tot de rouwbundel. Check it gauw out!
Of je nou wel of niet van gedichten houdt.
Of je nou wel of niet van het leven houdt.
Het leven houdt van jou.
En dood hoort bij het leven.
Punt.
Dat brengt je soms tóch bij gedichten.
Omdat ze soms onder woorden brengen wat je voelt.
Onbedoeld.
Maar binnenkort niet meer ongehoord.
Plottwist. En nog een.
Terwijl Ik bezig ben mijn gedichten aan het bundelen over leven en liefde, inclusief rouw, vraagt rouw toch weer om een voorrangsplek. De schoonmoeder van mijn zus overleed, na een intensieve zorgtijd. Voor het eerst rouwde ik niet 'met mijn zus'. Maar was ik toeschouwer. Ik sprak een videoboodschap in met een laatste groet en kreeg een hartverwarmende boodschap terug. Met uiteindelijk de vraag of ik mijn gedicht 'Terug naar huis gaan' wilde voordragen in het afscheidshuis. Natuurlijk.
Een vriend verloor onlangs zijn 'tweede vader'. Ook hem trof het gedicht in zijn hart. En kennelijk verspreidde de troost, liefde en herkenning zich vervolgens in de familie-app aldaar.. Wederom zo raak. Het blijft gebeuren. En zodoende voel ik...
Ik kan wel elke dag een rouwig gedicht naar ze sturen... maar het kan wellicht overweldigend zijn..
Hoe fijn om dan een bundel bij tijd en wijle open te slaan...
Mijn boodschap
Ik hoop dat mijn woorden je steunen als je wankelt op je benen, je warm houden bij koudte, je troosten bij stil verdriet, een arm om je schouder slaan bij een gevoel van allenig-heid, je doen glimlachen in de diepte en je diepgang geven op (soms per ongeluk) gelukkige momenten.
Iets anders dan dat is ook goed.
Sla het boek open in vol ornaat.
Of laat hem liggen op veilige afstand.
Maar weet, dat je er niet alleen voor staat.
Jij leeft nog.
Wees daar niet rouwig om.
Al voel je je soms schuldig.
We zijn hier met een reden.
Laat het een goede reden zijn.
In liefde,
Wendy
