Search
Schrijf je in en ontvang relevante inspiratie & updates!
.svg){kind=small}
Feelgood rouwboek
Het boek "Ik doe het wel op mijn manier" mag een feelgood rouwboek genoemd worden. Het boek dat rouw daar brengt waar het thuishoort: ín het leven. Óp de koffietafels, dat boek. Uit de verstofhoek, dat taboe.
22 augustus is het boek de wereld ingeslingerd :)
Wendy: "Het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen."
Het boek is kleurrijk vormgegeven en zit vol contrasten. De stijl is: diepgang met een knipoog!
Rouw in een ander jasje
Het is tijd. De hoogste tijd. Dat rouw uit het verdomhoekje wordt gehaald. En middenin het leven wordt gezet.
Wendy: "Hoe meer mensen ik hierover spreek, hoe meer ik hierin wordt bevestigd. Zoveel mensen voelen zich niet gezien en gehoord met hun rouw. 'Het moet maar eens klaarzijn.' Er wordt over koetjes en kalfjes gepraat, maar niet over waar het écht omgaat."
Diepgang met een knipoog
Met 77 gedichten brengt Wendy in Jip en Janneke-taal gevoel de wereld in. Er mag meer gevoeld worden.
En het hoeft niet alleen maar leuk te zijn. Maar het mag wel zo leuk mogelijk zijn. Vandaar deze knipogen in tekst, vormgeving en fotografie. Want met een glimlach voelt alles direct wat lichter.
FAQ: vraag maar raak aan Wendy
In de webshop :) Kies hoeveel je er wil bestellen, voer al je gegevens in en verheug je op de postbode die gauw je pakketje bezorgd. Hopelijk ontvang je hem met evenveel liefde en aandacht als dat 'ie gemaakt is.
Ik heb de fotografie met Annabel Jeuring gedaan en het artwork is door Hiske van Studio Witlof gedaan; beiden toppers in hun vak!!!
Yes!! En met 'meer dan rouw'. Want überhaupt het leven, gevoel, raakbaarheid, kwetsbaarheid en woorden is wat me enorm boeit. Ik heb een collectie kaartgedichten uitgebracht (momenteel verkrijgbaar bij Mevrouw Janne) en ben bezig met een andere kaartenlijn. Daarnaast heb ik een nieuwe podcast opgenomen, die vind je hier!
Ik groeide op in een nest vol (liefde! en) rouw. Toen ik geboren was, was mijn oma net dood en woonden we allemaal bij opa in huis. Ik had dus eigenlijk 2 papa's. Opa ging dood toen ik 5 jaar was. In plaats van een opmaakpop had ik een opgebaarde opa in huis ;). Op mijn 17e stond mijn wereld - heel - even stil. Mijn zus overleed suicidaal. Ze was toen 25 en liet een kindje van 13 maanden na. Dat ik in maart 2015 zowel wees als bonusmoeder tegelijk werd... Was 'de kers op de taart'. Gelukkig zette ik ook 3 babymensen op deze wereld, dat bracht weer wat balans. 22 augustus is het 25 jaar geleden dat mijn zus Debby overleed. Tijd voor een nieuw begin. En dus volop (in het) leven, inclusief rouw.
Volg mijn korte verhalen op Instagram
